નાઝિર સાહેબની થોડીક ગઝલો

ખુશી દેજે જમાનાને, મને હરદમ રુદન દેજે

ખુશી દેજે જમાનાને, મને હરદમ રુદન દેજે

અવરને આપજે ગુલશન, મને વેરાન વન દેજે..

સદાય દુખ માં મલકે, મને એવા સ્વજન દેજે,

ખીજા માં પણ ના કરમાય, મને એવા સુમન દેજે.(૧)

જમાનાના બધા પુણ્યો જમાનાને મુબારક હો,

હું પરખું પાપને કાયમ, મને એવા નયન દેજે... (૨)
હું મુક્તિ કેરો ચાહક છું, મને બંધન નથી ગમતા,
કમળ બિડાય તે પેહલા , ભ્રમરને ઉડ્ડયન દેજે. (૩)

સ્વમાની છું, કદી વિણ આવકારે ત્યાં નહીં આવું,

અગર તું દઈ શકે મુજને તો ધરતી પર ગગન દેજે.(૪)

ખુદા આ આટલી તુજને વિનતી છે આ ‘નાઝિર’ની,

રહે જેનાથી અણનમ શીશ, મને એવા નમન દેજે. (૫)

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

khushi deje jamana ne, mane hardam rudan deje.

avar ne aapaje gulsan, mane veran van deje.

saday dukh ma malake mane eva swajan deje,

khinja ma pan na karmay mane eva suman deje.

jamana na badhay punyo jamana ne Mubarak ho:

hu parkhu pap ne mara, mane eva nayan deje.

hu mukti kero chahak chhu, mane bandhan nathi gamta,

kamal biday te pahela, bramar ne uddayan deje.

swamani chhu, kadi vin aavkareye tya nahi aavu:

agar tu dai sake mujane to dharti par gagan deje.

khuda ya! aatali tujane vinanti chhe aa "NAZIR" ni:

rahe jena thi ananam shish mujane e naman deje.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

ગગનવાસી ધરા પર બે ઘડી શ્વાસો ભરી તો જો.

જીવનદાતા, જીવનકેરો અનુભવ તું કરી તો જો.

સદાયે શેષશૈયા પર શયન કરનાર ઓ, ભગવન !

ફકત એક વાર કાંટાની પથારી પાથરી તો જો.

જીવન જેવું જીવન, તુજ હાથમાં સુપરત કરી દેશું

અમારી જેમ અમને એક પળ તું કરગરી તો જો.

નથી આ વાત સાગરની,આ ભવસાગરની વાતો છે;

અવરને તારનારા!તું સ્વયં એને તરી તો જો!

નિછાવર થઇ જઇશ, એ વાત કરવી સહેલ છે ‘નાઝીર’

વફાના શ્વાસ ભરનારા, મરણ પહેલાં મરી તો જો.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

Gaganwaasi dharaa par be ghadi swaaso bhari to jo.

Jeevan daata Jeevan kero anubhav tu kari to jo...

Sada ae shesh saiya par shayan karnaar oh bhagwant,

fakat ek vaar kanta ni pathaari paathri to jo...

Jeevan daata Jeevan kero anubhav tu kari to jo.

Gaganwaasi dharaa par be ghadi swaaso bhari to jo...

Jeevan jevu Jeevan tuj haath maa suparat kari deshu,

Amaari jem amne ek pal tu kargari to jo.

Jeevan daata Jeevan kero anubhav tu kari to jo.

Gaganwaasi dharaa par be ghadi swaaso bhari to jo...

Nichhavar thayi jayish ae vaat karvi sahel chhe "Naazir"

Wafaa naa swaas bharnaara maran pehla maro to jo.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

પ્રભુના શીશ પર મારું સદન થઇ જાય તો સારું ; ભલે ગંગા સમું એ મુજ પતન થઇ જાય તો સારું.

નહીં તો  દિલ-બળેલો ક્યાંક બાળી દે નહીં જગને ; પતંગાને શમા કેરું મિલન થઇ જાય તો સારું.

એ અધવચથી જ મારાં દ્વાર પર પાછા ફરી આવે ; જો એવું માર્ગમાં કંઇ અપશુકન થઇ જાય તો સારું.

નહીં તો આ મિલનની પળ મને પાગલ કરી દેશે ; હ્રદય ઉછાંછળું છે જો સહન થઈ જાય તો સારું.    

જીવન ભર સાથ દેનારા ! છે ઇચ્છા આખરી મારી ; દફન તારે જ હાથે તન-બદન થઈ જાય તો સારું.

વગર મોતે મરી જાશે આ ’નાઝિર’ હર્ષનો માર્યો ; ખુશી કેરું ય જો થોડું રૂદન થઇ જાય તો સારું.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

તમે બોલાવશો એને તો મારું કામ થઇ જાશે ; વિના ઉપચાર આ બીમારને આરામ થઇ જાશે.

પછી મંદિર કે મસ્જિદ, જે ગણું તે ઘર હશે મારું ; કદમથી  આપના મુજ દ્વાર તીરથધામ થઇ જાશે.

નિછાવર થઇ જનારા ! આટલો તો ખ્યાલ કરવો’તો ; જગતમાં રૂપવાળાઓ બધે બદનામ થઇ જાશે.

દયાળુ ! દાન જો દેવું ઘટે તો પાત્રને દેજો ; નહીં તો કંઇક આ ’નાઝિર’ સમા બેફામ થઇ જાશે.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

 રૂપાળા દેહમાં આતમનું પણ હોવું જરૂરી છે ; મનોહર ફુલ છે, ફોરમનું પણ હોવું જરૂરી છે.

કહાવો છો દયાળુ ને દયાની છાંટ પણ ક્યાં છે ? આ ખાલી કૂપમાં ઝમઝમનું પણ હોવું જરૂરી છે.

ભલેને ડૂબીએ પણ તાગ સાગરનો લઇ લેશું ; અરે ઝંપલાવ દિલ ! જોખમનું પણ હોવું જરૂરી છે.

નિહાળો ના, આ ફાટી આંખથી સૌંદર્યને ’નાઝિર’ ; પરમ દર્શન સમે સંયમનું પણ હોવું જરૂરી છે.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

પથીક તું ચેતજે, પથના સહારા પણ દગો દેશે; ધરીને રૂપ મંઝિલનું, ઉતારા પણ દગો દેશે.

મને મજબૂર ના કરશો, નહીં વિશ્વાસ હું લાવું; અમારાના અનુભવ છે,તમારા પણ દગો દેશે.

હું જાણું છું છતાં નિશદિન લૂંટાવા જાઉં છું ’નાઝિર’ શિકાયત ક્યાં રહી કે આ લૂંટારા પણ દગો દેશે.

આ જવાની, જિંદગાની ચાર દિન

             ગમ વ્યથાને શામદાની ચાર દિન

                        મોત ટાણે એકલો મૂકી જશે

                                       એ બધી વાતો વફાની ચાર દિન

                                                 નામ ’નાઝિર’ કોઇના રહ્યાં નથી

                                                         તુજ કવન-યાદી થવાની ચાર દિન

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*