કેમ તો મુંજાણી મતિ તારી
કેમ તો મુંજાણી મતિ તારી
એ એવો વણજે આવ્યો વપારી....ટેક
સોંઘુ જાણીને તમે સાટું નવ કરજો રે … જી…
એ વસ્તુ જ લેજો વિચારી....એવો વણજે
મનખ્યા પદારથ તને માંડ કરીને મળ્યો
એમા બાંધી ભૂંડપની ભારી....એવો વણજે
સદગુરુને તમે સંગાથે લેજો વ્હાલા
એ આપે શિખામણ સારી....એવો વણજે
હરિજન માટે તમે, હરિરસ વ્હોરજોને
શુદ્ધ – બુદ્ધ રહેશે એમાં સારી....એવો વણજે
દાસી જીવણ રે સંતો ભીમ કેરે શરણે
શરણે આવ્યાને લેજો ઉગારી....એવો વણજે
જ્ઞાન ગંગા મા નાહિ લે પ્રાણી.થઇને જાકમ જોળ.
જ્ઞાન ગંગા મા નાહિ લે પ્રાણી.થઇને જાકમ જોળ.
વિવેક રૂપી વારી લઇને નાહિ લે માથા બોળ....ટેક
સમજણ સુ નીર લઇ ને કળશ માથે ઢોળ.
તો આનંદ ની લેરૂ છુટે. એની ઉડે સોળ...જ્ઞાન
વૈરાગ રૂપી માટી લઈ ને. મનને રગદોળ.
ધોતાધોતા ઉતરી જાસે. આ દિલડાની ખોળ....જ્ઞાન
જગત બધુ ચડી ગયું છે. મોહ ને ચગડોળ.
બ્રહ્મ રસાયણ પીધાં વિના.કેમ ઉતરશે મોળ...જ્ઞાન
ચીત જેનુ ચીદ્રુપ બન્યુ. જાણે રંગ સોળ.
શોભે છે ભવાની દાસ. સસી કળા સોળ.....જ્ઞાન
સાધુ તેરો સંગડો ના છોડું મેરે લાલ
સાધુ તેરો સંગડો ના છોડું મેરે લાલ
લાલ મેરે દિલ કી સાધુ લાગી રે વેરાગીરામા
જોયું મેં તો જાગી હો જી ...
કપડા ભી રંયા સાધુ, અંચલા ભી રંગયા હો જી.
તો ભી મેરો મનડો ન રંગાયો મેરે લાલ.
જોયું મેં તો જાગી હો જી ...
ધરતી કા તકિયા સાધુ, તકિયો તપીયો હો જી.
તો ભી મેરો મનડો ન તપીયો મેરે લાલ
જોયું મેં તો જાગી હો જી ...
મચ્છન્દરના ચેલા જતિ ગોરખ બોલિયા
બોલ્યા બોલ્યા અમૃતવાણી મેરે લાલ
જોયું મેં તો જાગી હો જી...........
ગુરુજી મહામંત્ર નો મોટો છે મહીમાં વખાણુ બ્રહ્મના વેદ માં,
ગુરુજી મહામંત્ર નો મોટો છે મહીમાં વખાણુ બ્રહ્મના વેદ માં,
જેના ઋષી મુની જપતા તા જાપ. હરી નોતા ચારે વેદમાં....ગુરૂજી
અસલ જુગ માં નોતો આધાર પચાસ કરોડ મા પાણી રે,
તેદી નીરંજન હતા નિરાકાર એમાથી શક્તિ દર્શાણી ..... ગુરુજી
શક્તિ એ કીધો સમાગમ નિરંજને વચન દીધા રે,
તેદી ઉમિયા ને વાધ્યો રે ઉમેદ ત્રણ પુરુષ પ્રગટ કીધા રે.... ગુરુજી
પાંચેય મળી ને કર્યો આરાધ શક્તિ એ પ્રમોદ દીધો રે,
તેદી ધરતી ના બાંધ્યા ધરમ નિજ ધરમ તેદી સ્થાપ્યો રે.... ગુરુજી
ગુરુ નાદ રે બુંદ નો આ વિસ્તાર એમ સંસાર પ્રગટ કીધો રે,
એમ બોલ્યા ઋષી માંરકુંડ મહામંત્ર શિવજી ને દીધો રે.... ગુરુજી
મસ્તી મેં મેંય મસ્ત બના હું ,અબ તો મેંય મદ માતા હું,
મસ્તી મેં મેંય મસ્ત બના હું ,અબ તો મેંય મદ માતા હું,
જૂઠે ઝઘડે છોડ કે અબ તો, હરિ ભજન કો ગાતા હું.…(૧)
રાજા રંક ફકીર યા સાધુ, સબકો મિલને જાતા હું,
ગુરૂ કૃપા સે હાથ જોડકર, સબ કો શિશ ઝુકાતા હું.…(૨)
ભલા-બૂરા જો કોઇ કહે, પર ધ્યાન ન ઉસપે લગાતા હું,
યારો મેય હું દાસ તુમારા, યું કેહકર સમજાતા હું.…(૩)
'અબ્દુલ સતાર' હેય નામ મેરા, 'દાસ સતાર'કેહલાતા હું,
મેરા મુરશીદ હેય રંગીલા, યારો મંય રંગ રાતા હું.…(૪)
જેસલ રચ્યો મહા મંડપ આજ. આનંદ મારા ઉરમાં રે.
જેસલ રચ્યો મહા મંડપ આજ. આનંદ મારા ઉરમાં રે.
આજે ગુરૂ ગાદી પર મહારાજ. પધરાવુ રે ઉમંગમા રે...ટેક
લાવ્યા સુરતા દોરી જેસલરાય. ખીમડા ગુરૂ ની સાનમા.
તેનો રચ્યો મહા મંડપ આજ. તના ગુણ ગાઉ વચનમા રે...જેસલ
કિધો બાવન અક્ષર નો સ્થંભ. રંગ્યો બહુ રંગ મા રે
તે પર ચાદ વેદ ની ચોગઠ પંચમ વેદ વચમા રે...જેસલ
સાત ભુમિકાની એ સાન. વાસણ સાત એક મા રે
બાંધ્યા તેને ચાર લાકડીની માય. ભક્તિ અંગ ચારમાં રે...જેસલ
નવ ઇન્દ્રિયો ના દોર. બાંધ્યા છે નવ નવ નાડા રે.
દશમી દોરી સુરતા ધાર. બાંધી વેદ મુળમા રે...જેસલ
સુરતા અનંત દિશા થી આઇ. બાંધી છે વેદ મુળમા રે
અજાતીય સાધુ એ દોરી પર. બેઠા છે આનંદમા રે...જેસલ
સ્થાપન કીયા હૈ સ્થુળ દેહ. તત્વ ચોરાશી ખાના રે
તેના રંગ ઉપર દેખાય. પંચરંગી ધજામા રે...જેસલ
સુક્ષ્મદેવ પંચમ થી પર. જ્યોતિ નિજીયા શીખરમા રે
તેને જુએ કોઈ અનુભવી સંત. નિજપદે ગુરૂગમમા રે...જેસલ
આજે ગુરૂ ગાદી પર મહારાજ. દાદા ઉગમશી મંડપમા રે
એમ કરી ગાયુ છે તોરલબાઇ. એજ લાભની સમજમા રે...જેસલ
વરતાણી આનંદ ની લીલા. આજ મારી બાયુ રે
વરતાણી આનંદ ની લીલા. આજ મારી બાયુ રે
બેની મને ભીતર સદગુરૂ હે મળીયા.......ટેક
અખંડ ભાણ દિલ ભીતર ઉગ્યા. સઘળી ભોમીકા ભાળી.
શુનમંડળ મા મારો શ્યામ બીરાજે. ત્રીકુટી મા લાગી ગઇ તાળી.....આજ
અગમ ખડકી જોયુ ઉઘાડી . સામા સદગુરૂ દિસે.
રંગ મહેલ પર લેપત લાગી . ત્યા તો કેડી કેડી યાચના કીજે.....આજ
બાવન બજાર ચોરાશી ચૌટા. કાચ મહેલ મંદિર કિના
જનક શહેર ને જરોખા જાળીયા . એમા દો દો આસન દિના.....આજ
ઘડી ઘડી ના ઘડયાળા વાગે. છત્રીસ રાગ સુણાય.
ભેર ભુગંળ ને મૃદંગ વાગે . જાલરી વાગે જીણી જીણી....આજ
ચીત્રામણ શીહાસન પવન પુતળી. નખ શીખ નેણે નીરખી.
અંગ ના ઓશીકા પ્રેમ ના પાથરણા . સદગુરૂ દેખી હુ તો હરખી....આજ
સત નામ નો સંતાર લઇ. ગુણ તખત પર ગાયો
લખમી સાહેબ ને ગુરૂ કરમણ મળીયા. મને ભેદ અગમરો પાયો....આજ
સતગુરૂજી અમને ચરણોમાં લેજો
સતગુરૂજી અમને ચરણોમાં લેજો
ભટકેલા મનની બાવા ભૂલું સુધારો
સમજણ ને સોટે અમને દેજો સતગુરુજી....૧
કાયાનાં દેવળ અમને લાગે છે કાચા
દોયલી વેળાયે દરશન દેજો સતગુરૂજી.....૨
આવન જાવનની બાવા ગલીયું છે વાંકી સમરણની સુધદાતા દેજો
સતગુરુજી....૩
મરણ તીથીનો બાવા મહીમાં છે મોટો
અવસર વેળાએ આડા રેજો
સતગુરૂજી....૪
કરૂણાના સ્વામી તમને દુનીયાં સૌ કે’છે
બ્રદને સંભારી બેલે રેજો
સતગુરુજી....૫
છોડીને જાસો તો તો શોભે નહી સ્વામી
નવખંડમાં લાજે તમારો નેજો
સતગુરૂજી....૬
"સવો" કહે સ્વામી અમમાં સર્વે છે ખામી
અવગુણ નવ જોશો અંતરજામી...૭
વ્હાલાજી તું આપે એટલું લઉ, એમાં ઓછું વધુ નહીં કંઉ....
વ્હાલાજી તું આપે એટલું લઉ, એમાં ઓછું વધુ નહીં કંઉ....
આ સંસારમાં તારી સમૃદ્ધિના ભંડાર ભર્યા છે બઉ
પણ મુખમાં સમાઇ જાય એટલું માંગું, નહી ઊડળમાં લઉં...
મોંઘાં ભલે પણ મોતી ખવાય નહીં, ખાય સૌ બાજરો ને ઘઉં
મીલના માલિક તાકા પહેરે નહીં, સવા ગજ પહેરેછે સઉ..
સમદર પીવાથી પ્યાસ બૂજે નહીં, થઈ જાય અપચો બઉ
મીઠડું મજાનું ઝરણું મળે તો, અમૃત ઘુટડા લઉં....
ઘરના ખૂણામાં ઘનશ્યામ મળે તો, ચાલું શીદ ગાઉ ના ગાઉ
"દાદ" કહે પ્રભુ તારી દુનિયામાં, તું રાખે એમ રઉ
एवा हेत राखो तमे राम थी
एवा हेत राखो तमे राम थी
राखे जेम चंद ने चकोर
राखे बपैया ने मोर एवा हेत।.......
हेत वखाणीये कुंजडीयु केरा बचला मेली मेरामण थी जाय
आठ आठ महीने आवीने ओलखे आनु नाम हेत रे केवाय..........।एवा हेत।
हेत वखाणीये ओली वीछण केरा ई ऐना बचला ने सोंपी दे शरीर आप रे मरे ने पर ने ओधरे छता एनी मेरु सरखी धीर..........। एवा हेत।
हेत वखाणीये नळ पक्षी केरा
उडीने आकाशे जाय
दृष्टी थकी कुळ ऐना नीपजे
आनु नाम साचो प्रेम केवाय ................एवा हेत ।
सरखे सरखी साहेली कुवे जल भरवा जाय हसे बोले ने करताली दीये छता ऐनी सुरता बेडला नी माय ...............एवा हेत।
रंग बेरंगी भमरलो उडीने आकाशे जाय दासी जीवण संतो एम वीनवे
आवी वातो कोक अनुभवी ने ओळखाय।......... एवा हेत राखो तमे राम थी ।।।
