ગુજરાતી ભજન સંગ્રહ 3

થાય સરખામણી તો ઊતરતા છીએ

થાય સરખામણી તો ઊતરતા છીએ

તે છતાં આબરૂ અમે દીપાવી દીધી.

એમના મહેલ ને રોશની આપવા

ઝુંપડી પણ અમારી જલાવી દીધી.

ઘોર અંધાર છે આખી અવની ઉપર

તો જરા દોષ એમાં અમારો’ય છે

એક તો કંઇ સીતારા જ નહોતા ઉગ્યા

ને અમે પણ શમાઓ બુઝાવી દીધી

કોઇ અમને નડ્યા તો ઊભા રહી ગયા

પણ ઊભા રહી અમે કોઇને ના નડ્યા

ખુદ અમે તો ના પહોંચી શક્યા મંઝીલે

વાટ કીન્તુ બીજાને બતાવી દીધી

કોણ જાણે હતી કેવી વર્ષો જૂની

જીંદગી મા અસર એક તન્હાઇની

કોઇએ જ્યાં અમસ્તુ પૂછ્યુ કેમ છો

એને આખી કહાણી સુણાવી દીધી.

જીવતાં જે ભરોષો ઇશ પર

એ મર્યા બાદ ‘બેફામ’ સાચો પડ્યો

જાત મારી ભલે ને તરાવી નહી

લાશ મારી પરંતુ તરાવી દીધી.

તને જાતા જોઈ પનઘટની વાટે

તને જાતા જોઈ પનઘટની વાટે

મારૂ મન મોહી ગયુ,

તારા રૂપાળા ગોરા ગોરા ઘાટે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

કેડે કંદોરોને કોટમાં દોરો

તારા લહેરિયાની લાલ લાલ ભાતે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

રાસે રમતી આંખને ગમતી

પૂનમની રઢિયાળી રાતે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

બેંડલુ માથે ને મહેંદી ભરી હાથે

તારી ગાગરની છલકાતી છાંટે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

તને જાતા જોઈ પનઘટની વાટે

મારૂ મન મોહી ગયુ

Mann Lago Mero Yaar Fakiri Mein

Mann Lago Mero Yaar Fakiri Mein(2)

Jo Sukh Pawo Naam Bhajan Me (2)

So Sukh Nahi Amiri Me (2)

Mann Lagyo Mero Yaar Fakiri Mein(2)

Bhala Bura Sab Ka Sun Lee Je

Kar Gujraan Garibi Me(2)

Mann Lagyo..

Jo Sukh...

So Sukh...

Mann Lagyo...(1)

Prem Nagar Me Rahni Hamari(2)

Bhali Ban Aayi Sagoori Me(2)

Mann Lagyo...(2)

Haath Me Toomba Bagal Me Sota(2)

Hey Charo Disha Jaagi Ri Me(2)

Mann Lagyo...(3)

Aakhar Ye Tan Khaak Mil Jana(2)

To Kya Phirna Magroori Me(2)

Mann Lagyo...(4)

Kahat Kabir Suno Bhai Sadho(2)

Saaheb Mile Saboori Me(2)

Mann Lagyo...(5)

આશા કરું છું આપની

આશા કરું છું આપની

અન્ય કોઈ ઇચ્છા નહીં

કળી કાળ મા કૃપા વિના

મુકિત મળે નહીં

આશા કરું છું આપની

શરણે ગયા જે સેવકો

છળ રીપુ જો સતાવે તો

એને પણ મારતા

બગદાણા મા બિરાજતા

બિજે મળે નહીં

આશા કરું છું આપની

મેરુ સમ મહાન જે

ધિરજ ધરી રહ્યા

ઈચ્છા ઓને અળગી કરી

ભ્રમ મા ભળી ગયા

મદ મોહ ક્રોધ થી

કદી એ ચળે નહીં

આશા કરું છું આપની

વાતો વચન વિવેક ની

મુખ થી કરે ઘણા

વર્તન માં એ કે નહીં

તો વાણી થઈ ફના

બાપા એ બુધ્ધિ આપજૉ

જે કોઈ ને નળે નહીં

આશા કરું છું આપની

પ્રથમ પ્રભુ નૂ નામ છે

વિશ્ર્વે વિચારીએ

બાપા કહે એ સૌ પ્રથમ

એને સંભાળીએ

દુખ દરદ જેના નામ થી

નડતર કરે નહીં

આશા કરું છું આપની

બિરાજો બજરંગ દાસજી

બાપા બધે તમે

અણું અણું આપ ને

નીત નીરખીએ અમે

આશીષ એવા આપજો

જીવ જમ થી ડરે નહીં

આશા કરું છું આપની

ચતુરાઈ શું કરુ હવે

કવિતા કરી નથી

અંતર થી ઉપજાવી ને

આપો શુભ મતિ

મારી વૃત્તિ એ શરણ થી

પાછી ફરે નહીં

આશા કરું છું આપની

સંત સેવા સત્સંગ થી

સુધરે ઘણા અહીં

નારાયણ નીત જપ્યા થકી

પામે શુભ ગતી

બજરંગ વાલા રામ ને

સંચય જરી નહીં

આશા કરું છું આપની

તારો રે ભરોસો મને 

તારો રે ભરોસો મને ભારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

ઉંચો છે ગરવો દાતાર નીચે જમીયલશા દાતા

વચમાં ભવેશર ભારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

લીલી ને પીળી તારી ધજાઓ ફરુકે દાતા

ધોળી રે ધજા પર જાઉં વારી

એવો ગરવો દાતાર ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

અઢાર ભાત વનસ્પતિ ત્યાં બીરાજે દાતા

ફોરુ દિયે છે ફૂલવાડી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

દેશ અને પરદેશથી યાત્રાળુ આવે દાતા

નમણું કરે નર ને નારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

ત્રીકમ સાહેબ ભીમ કેરે શરણે દાતા

તારા રે બાના ની બલિહારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

Khuda hum ko aisi khudai na de

खुदा हमको ऐसी खुदाई ना दे

खुदा हमको ऐसी खुदाई ना दे

के अपने सिवा कुछ दिखाई ना दे

खतावार समझेगी दुनिया तुझे

के इतनी ज़ियादा सफाई ना दे

हंसो आज इतना के इस शोर में

सदा सिसकियों की सुनाई ना दे

अभी तो बदन में लहू है बहुत

कलम छीन ले रोशनाई ना दे

खुदा ऐसे एहसास का नाम है

रहे सामने और दिखायी ना दे

Gagan Vasi dhara par be ghadi 

ગગનવાસી ધરા પર બે ઘડી શ્વાસો ભરી તો જો.

જીવનદાતા, જીવનકેરો અનુભવ તું કરી તો જો.

સદાયે શેષશૈયા પર શયન કરનાર ઓ, ભગવન !

ફકત એક વાર કાંટાની પથારી પાથરી તો જો.

જીવન જેવું જીવન, તુજ હાથમાં સુપરત કરી દેશું

અમારી જેમ અમને એક પળ તું કરગરી તો જો.

નથી આ વાત સાગરની,આ ભવસાગરની વાતો છે;

અવરને તારનારા!તું સ્વયં એને તરી તો જો!

નિછાવર થઇ જઇશ, એ વાત કરવી સહેલ છે ‘નાઝીર’

વફાના શ્વાસ ભરનારા, મરણ પહેલાં મરી તો જો.

– નાઝીર દેખૈયા     

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો 

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો .. (૨)

પાયોજી મેં ને…

વસ્તુ અમૌલિક, દી મેરે સત્ ગુરુ .. (૨)

કિરપા કર, અપનાયો ..

પાયોજી મેં ને ..

કિરપા કર, અપનાયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો … (૨)

જનમ જનમ કી, પુંજી પાઈ .. (૨)

જગ મેં સભી ખોવાયો ..

પાયોજી મેં ને ..

જગ મેં, સભી ખોવાયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો … (૨)

ખર્ચે ન ખૂંટે, ચોર ન લૂંટે .. (૨)

દિન દિન બઢત, સવાયો ..

પાયોજી મેં ને ..

દિન દિન બઢત, સવાયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો ..

સત્ કી નાઁવ, ખેવટીયાઁ સત્ ગુરુ .. (૨)

ભવ સાગર, તર આયો ..

પાયોજી મેં ને ..

બહવ સાગર, તર આયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો … (૨)

મીરાં કે પ્રભુ, ગિરિધર નાગર .. (૨)

હરખ, હરખ જશ ગયો .. (૨)

પાયોજી મેં ને ..

હરખ હરખ જશ ગયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો …(૨)

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો …

मोगल आवे हे नवरात रमवा, आई तुं केवा केवा वेशे

माँ तुं केवा केवा वेशे

नव लाखु भेळी माँ, ताळी लेशे ने भाई देशे

मोगल आवे हे नवरात रमवा....

तारा हाथे हेमना कळा जळुंबे, तारी लटु मोकळी लांबी

जणणण जणणण झांझर जंणके, खणणण खणणण कांबी

तुं सौने देखे माताजी, तुजने कोई ना देखे

मोगल आवे हे नवरात रमवा....

तारा डगले पगले कंकु झरता, आखो मारग मारग रातो

चांदनी नो चंदरवो माथे लीली कोर ने रातो

"दाद" कहे मनुबा नी मोगल, सदा सहाय रहेशे

मोगल आवे हे नवरात रमवा....

સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા‚ સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી…

અલ્લા હો નબીજી રે‚ રામ ને રહેમાન તમે એક કરી માનો દાતા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

મિટ જાય ચોરાશી કા ફેરા‚ મટી જાય ચોરાશી કા ફેરા રે.. નબીજી !

હો‚ અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ હાથે રે મિંઢોળ દાતા કેસરિયા વાઘા દાતા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

શિર પે ફૂલડાં હૂંદા શેરા… શિર પર ફૂલડા હુંદા શહેરા રે નબીજી !

હો‚ અલ્લા હો નબીજી….સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ કાચી રે માટીકા પૂતલા બનાયા‚ મૌલા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

રંગ તો લગાયા ઘેરા ઘેરા… રંગ તો લગાયા ઘેરા ઘેરા રે.. નબીજી હો…

અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ ખૂટ ગિયા તેલ‚ વા મેં બૂઝ ગઈ બતિયાં મૌલા

તૂં હી રે‚ નબીજી…

ઘટડા મેં હૂવા રે ઘોર અંધેરા… એક દિન જંગલ બીચ મેં ડેરા રે…

નબીજી હો… અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ સિકંદર સુમરાની લજ્જા તમે રાખી દાતા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

હોથી હજુરી ગુલામ તેરા… હોથી તો ગરીબ ગુલામ તેરા રે…

નબીજી હો… અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….

મહેફીલની ત્યારે સાચી શરૂઆત થઈ હશે,

મારા ગયા પછી જ મારી વાત થઈ હશે.

ઢળતા સૂરજને જોઉં છું જોયા કરું છું હું,

લાગે છે એના શહેરમાંયે રાત થઈ હશે.

આજે હવામાં ભાર છે ફૂલોની મ્હેંકનો,

રસ્તાની વચ્ચે એની મુલાકાત થઈ હશે.

મારે સજાનું દુઃખ નથી, છે દુઃખ એ વાતનું,

વાતો થશે કે મારે કબૂલાત થઈ હશે.

લોકો કહે છે ભીંત છે બસ ભીંત છે ફકત,

‘કૈલાસ’ મારા ઘર વિષેની વાત થઈ હશે.

માડી તારા નવ નગર ને નવ નેહડા

માડી તારી નજરૂ ફરે છે નવખંડ માથે રે

મછરાળી મોગલ ગાંડી થઈ ડણકી ને ડુંગર

ગાળીયે...

માડી, તે કાળા રે સરપુંને કીધો કોરડો

માડી, એ તો વખડાં વમને ને ફણીધર ફુફે રે,

મછરાળી મોગલ....

માડી, તારા કોરડે હાલે છે વ્યોમે વાવડો

માડી, તેંતો કોરડે દૈત્યું ને દંડ તે દીધા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારા સીમાડા લોપ્યા ને

અંગડા માગીયા

માડી, તેં તો ભેળીઓ ઉતારી જોને

બાંધી ભેટે રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, એવા હોકારા કરીને

દાનવા હુકળ્યા

માડી, તું તો રથડો મેલીને રણમાં કુદી રે,

મછરાળી મોગલ....

માડી, તારાં ખાંડા ને ખડગ

રણમાં ખડખડયાં

માડી, ત્યા તો લડઆ વીનાના લશ્કર

ભાગ્યા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, આજ દાનવકુળ સળગે રે ડુંગર દોયલા

માડી, તારા રોષના દાવાનળ રેલ્યા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારાં છોરુને સંતાપ્યા દેવળ દુભવ્યા

માડી, એના જડબા ચીરીને દાંત જેર્યા,

માડી, એવા લોહીના તરસ્યાંને

ભરખી લીધા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, એવી નવલખ ધેનુ રે તારે આંગણે,

માડી, એ તો સૂરજનાં ખેતર ચરવા જાય રે,

માડી, એ તો સૂરજના આથમે ચરવા જાય રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારા ઘોળા રે ધણ ચરે

આઘા આભમાં

માડી, એના રખોપાં રાખે છે

રાતનો રાજા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારી કાળીયું લટું ને કાળો ભેળીઓ

માડી, તારો આકરો ત્રંબક વરણો વાન રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારો મારકણો મોરો ને

જોણી આકરી

માડી, તારા કાળજા મશરૂથી સાવ છે

કુણા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તું

તો ભવના ભૂલેલાં દખિયાં ભાળતી

માડી, તારા હૈયાનો હેમાળો ઓગળીને

હાલે રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારી સેવા જો કરે તો દોયલા દુઃખ

પર ટળે,

માડી, તારી આળ્યું જો કરે તો થાય

ઉત્પાત રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારો 'કાગે' રે પરગટ

પરચો ભાળીયો

માડી, તારા વાછરું ચારે છે

વનનો રાજા રે,

મછરાળી મોગલ...

સોનલા વાટકડી ને રૂપલા કાંગસડી,

ગોપીચંદ રાજા બેઠો ના’વા રે ભરથરી.

હાથ પગ ચોળે એના ઘરની અસતરી,

વાંસાના મોર ચોળે માડી રે ભરથરી.

મોર ચોળંતા એનું હૈડું ભરાણું જો.

નેણલે આંસુડલાંની ધાર રે ભરથરી.

નહિરે વાદળડી ને નહિ રે વીજળડી,

આ ઓચિંતાંના નીર ક્યાંથી આવ્યાં રે ભરથરી.

આવી કાયા રે તારા બાપની હતી જો,

એ રે કાયાનાં મરતૂક થિયાં રે ભરથરી. કો’તો,

માતાજી, અમે દુવારકાં જાયેં જો,

દુવારકાંની છાપું લઇ આવું રે ભરથરી.

કો’તો, માતાજી, અમે હિંગળાજ જાયેં જો.

હિંગળાજના ઠુમરા લઇ આવું રે ભરથરી.

કો’તો, માતાજી અમે કાશીએ જાયેં જો,

કાશીની કાવડ્યું લઇ આવું રે ભરથરી.

કો’તો, માતાજી, અમે જોગીડા થાયેં જો,

કો’તો લઇએ ભગવો ભેખ રે ભરથરી.

બારવરસ, બેટા રાજવટું કરો જો,

તેરમે વરસે લેજો ભેખ રે ભરથરી.

બાર વરસ, માતા, કેણીએ ન જોયાં જો.

આજ લેશું રે ભગવો ભેખ રે ભરથરી.

દેશ જાજેને, દીકરા, પરદેશ જાજે જો,

એક મ જાજે બેનીબાને દેશ રે ભરથરી.

આંબાનીડાળે ને સરોવરની પાળે જો,

ઊતરી છે જોગીની જમાત રે ભરથરી.

નણંદબાઇની દીકરી ને સોનલબાઇ નામ જો.

સોનલબાઇ પાણીડાં હાર્ય રે ભરથરી.

કો’તો મામી, તમારો વીરોજી દેખાડું જો,

કો’તો દેખાડું બાળો જોગી રે ભરથરી.

સાચું બોલો તો, સોનલબાઇ, સોનલે મઢાવું જો,

જૂટું બોલો તો જીભડી વાઢું રે ભરથરી.

કડે સાંકળિયે મેં એને દીઠો જો

બાળુડો જોગી કેમ ઓળખાય રે

હાલો દેરાણી ને હાલો જેઠાણી બા,

જોગીડાની જમાત જોવા જાયેં રે ભરથરી,

થાળ ભરીને શગ મોતીડે લીધો જો,

વીરને વધાવવાને જાય રે ભરથરી.

બેની જોવે ને બેની રસ રસ રોવે જો,

મારો વીરોજી જોગી હુવો રે ભરથરી,

પાલખી ન જોયેં, બેનીબા, રાજ નવ જોયેં જો,

કરમે લખ્યો છે ભગવો ભેખ રે ભરથરી.

આ અવસર છે રામ ભજન નો - આ અવસર છે રામ ભજન નો

કોડી ન બેસે દામ ..

ભજી લેને નારાયણ નુ નામ

કામ ક્રોધ લોભ મદ મોહ ને, મુકી દે મન થી તમામ.....

માતા પીતા સુત બાંધવ તારા

એના આવે તારે કામ...ભજી લેને

અંધ બની ને અથડાવ મા ભુંડા, ઘટઘટ મા સુંદીર શ્યામ

દાસ સતાર કહે કર જોડી  સબ સંતો ને પ્રણામ.....ભજી લેને

राम नाम नो प्यासी मारा वैकुंठ केरो वासी

भमरा भले आव्यो मारा राम नाम नो प्यासी,,,

★प

स्वर्ग लोक थी ऐ उत्र्यो भमरो वैकुंठ केरो वासी,

प्रेम ना प्याला मारा गुरुजी ऐ पाया

छोळ दिया चोरासी भमरा,

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी,,,

★र

करी ले साचा सतसंग नी वातु

मन तु कां रहे उदासी

जळहळ जळहळ ज्योत जलत हे

व्रमंड फाटी ने लेर लागी भमरा,

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी,,,

★ब

कुळ कपट कछु काम ना आवे

जोने जोबन मा जागी,

अगम खेल अनहद जे आवे

वचन बोले छे वैरागी भमरा

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी,,,

★त

करी ले ने आपणा संतो नी सेवा

आतम जो ने तु जरा जागी

कहे गुरु नानक सदगुरु ना चरणे

मारी भे भरम नी भांगी भमरा,

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी

જનમ જે સંત ને આપે જનેતા એજ કહેવાયે

અગર શુરો અગર દાતા ગુણો જેના સકળ ગાયે

જનમ જે સંત ને....

ન જનમે વિર કે શુરો ન જનમે સંત ઉપકારી

નકામા ના ભલે જનમે સમજવી વાંજણી નારી

જનમ જે સંત ને....

કર્ણ કુંતા તણો જાયો બન્યા ભગવાન ભિખારી

કસોટી કર્ણ ની કીધી ખરેખર ધન્ય જણનારી

જનમ જે સંત ને....

પીતા ની ટેક ને ખાતીર ના લાગી દેહ પણ પ્યારી

ધન્ય એ બાળ ચૈલયો ધન્ય સંગાવતી માઇ

જનમ જે સંત ને....

નયન થી નીર ટપકે છે પુત્ર નો પ્રેમ નિહાળી

છતાં વૈરાગ પણ દિધો માત મેનાવતી માઇ

જનમ જે સંત ને....

સંનારી હોય તે સમજે હ્રદય ની વાત ને મારી

જનેતા ને ઉદર જન્મયા ક્રિશ્ન ને રામ અવતારી

જનમ જે સંત ને....

જનેતા તોજ તુ જણજે સપુત નર સંત કે શાંણા

ન જનમે ચતુર ચદુ તો ભલે પેટે પળે પાંણા

જનમ જે સંત ને....

धरती सोरठ देशनी, ऊंचो गढ गीरनार 

सावजळा सेंजण पीवे, ऐना नमणां नर ने नार

लाल कसुंबल आंखडी, तारी पाघडीये पाणी 

तने प्रथम अर्पण करु, मारा कवी मेघाणी

सुंदर भोम सोरठ तणी, ज्यां निर्मळ वहेता नीर

ज्यां जाहल जेवी बेनळी, ने नवघण जेवो विर

सोरठ धरा न संचयरयो, न चढयो गढ गिरनार ।

न नाहयो दामो गोमती, ऐनो ऐले गयो अवतार ।

જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢંતા પીધો કસુંબીનો રંગ;

ધોળાં ધાવણ કેરી ધારાએ ધારાએ પામ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..

બહેનીને કંઠે નીતરતાં હાલરડાંમાં ઘોળ્યો કસુંબીનો રંગ;

ભીષણ રાત્રિ કેરા પહાડોની ત્રાડોએ ચોળ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..

દુનિયાના વીરોનાં લીલાં બલિદાનોમાં ભભક્યો કસુંબીનો રંગ;

સાગરને પાળે સ્વાધીનતાની કબરોમાં મહેક્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..

ભક્તોના તંબૂરથી ટપકેલો મસ્તીભર ચાખ્યો કસુંબીનો રંગ;

વહાલી દિલદારાના પગની મેંદી પરથી ચૂમ્યો કસુંબીનો રંગ – રાજ..

નવલી દુનિયા કેરાં સ્વપ્નોમાં કવિઓએ ગાયો કસુંબીનો રંગ;

મુક્તિને ક્યારે નિજ રક્તો રેડણહારે પાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…

પિડિતની આંસુડાધારે – હાહાકારે રેલ્યો કસુંબીનો રંગ;

શહીદોના ધગધગતા નિઃશ્વાસે નિઃશ્વાસે સળગ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ

ધરતીનાં ભૂખ્યાં કંગાલોને ગાલે છલકાયો કસુંબીનો રંગ;

બિસ્મિલ બેટાઓની માતાને ભાલે મલકાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…

ઘોળી ઘોળી પ્યાલા ભરિયા : રંગીલા હો ! પીજો કસુંબીનો રંગ;

દોરંગાં દેખીને ડરિયાં : ટેકીલા તમે! હોંશિલા તમે ! રંગીલા તમે લેજો કસુંબીનો રંગ!

રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ -

લાગ્યો કસુંબીનો રંગ !

છોડી મત જા મને એકલી વણજારા

છોડી મત જા, પરદેશમાં વણજારા

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા….

સોનું જાણીને તારો સંગ કર્યો વણજારા,

મારે કરમે નીકળ્યા કથીર રે, વણજારા…

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા…

ડુંગર માથે તારી દેરડી વણજારા,

હું તો ચડી ચડી જોઉં તારી વાટ રે, વણજારા…

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા….

કાજી મામદશાની વિનંતી વણજારા,

તમે રહી જાઓ આજની રાત રે, વણજારા….

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા…

आतो ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

तरणा थी तरी जनारा, तरणा थी सहज होय नहि

आतो बधी ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

★

जुल्मो करो तो ऐवा करो, थाय न पस्च्याताप  कदि

आवि जीणी जीणी वातो मां अश्रु धारा होय नहि,

आतो ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

★

आराम जरा लेवा बेठो "नाजीर" तो दीसाओ गुंजी उठी,

मंझील नी तलासो मां जानाराओ, रस्ता मा रजळता कदि होय नहि,

आतो ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

થાય સરખામણી તો ઊતરતા છીએ

થાય સરખામણી તો ઊતરતા છીએ

તે છતાં આબરૂ અમે દીપાવી દીધી.

એમના મહેલ ને રોશની આપવા

ઝુંપડી પણ અમારી જલાવી દીધી.

ઘોર અંધાર છે આખી અવની ઉપર

તો જરા દોષ એમાં અમારો’ય છે

એક તો કંઇ સીતારા જ નહોતા ઉગ્યા

ને અમે પણ શમાઓ બુઝાવી દીધી

કોઇ અમને નડ્યા તો ઊભા રહી ગયા

પણ ઊભા રહી અમે કોઇને ના નડ્યા

ખુદ અમે તો ના પહોંચી શક્યા મંઝીલે

વાટ કીન્તુ બીજાને બતાવી દીધી

કોણ જાણે હતી કેવી વર્ષો જૂની

જીંદગી મા અસર એક તન્હાઇની

કોઇએ જ્યાં અમસ્તુ પૂછ્યુ કેમ છો

એને આખી કહાણી સુણાવી દીધી.

જીવતાં જે ભરોષો ઇશ પર

એ મર્યા બાદ ‘બેફામ’ સાચો પડ્યો

જાત મારી ભલે ને તરાવી નહી

લાશ મારી પરંતુ તરાવી દીધી.

તને જાતા જોઈ પનઘટની વાટે

તને જાતા જોઈ પનઘટની વાટે

મારૂ મન મોહી ગયુ,

તારા રૂપાળા ગોરા ગોરા ઘાટે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

કેડે કંદોરોને કોટમાં દોરો

તારા લહેરિયાની લાલ લાલ ભાતે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

રાસે રમતી આંખને ગમતી

પૂનમની રઢિયાળી રાતે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

બેંડલુ માથે ને મહેંદી ભરી હાથે

તારી ગાગરની છલકાતી છાંટે,

મારૂ મન મોહી ગયુ,

તને જાતા જોઈ પનઘટની વાટે

મારૂ મન મોહી ગયુ

Mann Lago Mero Yaar Fakiri Mein

Mann Lago Mero Yaar Fakiri Mein(2)

Jo Sukh Pawo Naam Bhajan Me (2)

So Sukh Nahi Amiri Me (2)

Mann Lagyo Mero Yaar Fakiri Mein(2)

Bhala Bura Sab Ka Sun Lee Je

Kar Gujraan Garibi Me(2)

Mann Lagyo..

Jo Sukh...

So Sukh...

Mann Lagyo...(1)

Prem Nagar Me Rahni Hamari(2)

Bhali Ban Aayi Sagoori Me(2)

Mann Lagyo...(2)

Haath Me Toomba Bagal Me Sota(2)

Hey Charo Disha Jaagi Ri Me(2)

Mann Lagyo...(3)

Aakhar Ye Tan Khaak Mil Jana(2)

To Kya Phirna Magroori Me(2)

Mann Lagyo...(4)

Kahat Kabir Suno Bhai Sadho(2)

Saaheb Mile Saboori Me(2)

Mann Lagyo...(5)

આશા કરું છું આપની

આશા કરું છું આપની

અન્ય કોઈ ઇચ્છા નહીં

કળી કાળ મા કૃપા વિના

મુકિત મળે નહીં

આશા કરું છું આપની

શરણે ગયા જે સેવકો

છળ રીપુ જો સતાવે તો

એને પણ મારતા

બગદાણા મા બિરાજતા

બિજે મળે નહીં

આશા કરું છું આપની

મેરુ સમ મહાન જે

ધિરજ ધરી રહ્યા

ઈચ્છા ઓને અળગી કરી

ભ્રમ મા ભળી ગયા

મદ મોહ ક્રોધ થી

કદી એ ચળે નહીં

આશા કરું છું આપની

વાતો વચન વિવેક ની

મુખ થી કરે ઘણા

વર્તન માં એ કે નહીં

તો વાણી થઈ ફના

બાપા એ બુધ્ધિ આપજૉ

જે કોઈ ને નળે નહીં

આશા કરું છું આપની

પ્રથમ પ્રભુ નૂ નામ છે

વિશ્ર્વે વિચારીએ

બાપા કહે એ સૌ પ્રથમ

એને સંભાળીએ

દુખ દરદ જેના નામ થી

નડતર કરે નહીં

આશા કરું છું આપની

બિરાજો બજરંગ દાસજી

બાપા બધે તમે

અણું અણું આપ ને

નીત નીરખીએ અમે

આશીષ એવા આપજો

જીવ જમ થી ડરે નહીં

આશા કરું છું આપની

ચતુરાઈ શું કરુ હવે

કવિતા કરી નથી

અંતર થી ઉપજાવી ને

આપો શુભ મતિ

મારી વૃત્તિ એ શરણ થી

પાછી ફરે નહીં

આશા કરું છું આપની

સંત સેવા સત્સંગ થી

સુધરે ઘણા અહીં

નારાયણ નીત જપ્યા થકી

પામે શુભ ગતી

બજરંગ વાલા રામ ને

સંચય જરી નહીં

આશા કરું છું આપની

તારો રે ભરોસો મને 

તારો રે ભરોસો મને ભારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

ઉંચો છે ગરવો દાતાર નીચે જમીયલશા દાતા

વચમાં ભવેશર ભારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

લીલી ને પીળી તારી ધજાઓ ફરુકે દાતા

ધોળી રે ધજા પર જાઉં વારી

એવો ગરવો દાતાર ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

અઢાર ભાત વનસ્પતિ ત્યાં બીરાજે દાતા

ફોરુ દિયે છે ફૂલવાડી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

દેશ અને પરદેશથી યાત્રાળુ આવે દાતા

નમણું કરે નર ને નારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

ત્રીકમ સાહેબ ભીમ કેરે શરણે દાતા

તારા રે બાના ની બલિહારી

એવો ગરવો દાતા ગિરનારી રે બાવો ગિરનારી.

Khuda hum ko aisi khudai na de

खुदा हमको ऐसी खुदाई ना दे

खुदा हमको ऐसी खुदाई ना दे

के अपने सिवा कुछ दिखाई ना दे

खतावार समझेगी दुनिया तुझे

के इतनी ज़ियादा सफाई ना दे

हंसो आज इतना के इस शोर में

सदा सिसकियों की सुनाई ना दे

अभी तो बदन में लहू है बहुत

कलम छीन ले रोशनाई ना दे

खुदा ऐसे एहसास का नाम है

रहे सामने और दिखायी ना दे

Gagan Vasi dhara par be ghadi 

ગગનવાસી ધરા પર બે ઘડી શ્વાસો ભરી તો જો.

જીવનદાતા, જીવનકેરો અનુભવ તું કરી તો જો.

સદાયે શેષશૈયા પર શયન કરનાર ઓ, ભગવન !

ફકત એક વાર કાંટાની પથારી પાથરી તો જો.

જીવન જેવું જીવન, તુજ હાથમાં સુપરત કરી દેશું

અમારી જેમ અમને એક પળ તું કરગરી તો જો.

નથી આ વાત સાગરની,આ ભવસાગરની વાતો છે;

અવરને તારનારા!તું સ્વયં એને તરી તો જો!

નિછાવર થઇ જઇશ, એ વાત કરવી સહેલ છે ‘નાઝીર’

વફાના શ્વાસ ભરનારા, મરણ પહેલાં મરી તો જો.

– નાઝીર દેખૈયા     

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો 

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો .. (૨)

પાયોજી મેં ને…

વસ્તુ અમૌલિક, દી મેરે સત્ ગુરુ .. (૨)

કિરપા કર, અપનાયો ..

પાયોજી મેં ને ..

કિરપા કર, અપનાયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો … (૨)

જનમ જનમ કી, પુંજી પાઈ .. (૨)

જગ મેં સભી ખોવાયો ..

પાયોજી મેં ને ..

જગ મેં, સભી ખોવાયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો … (૨)

ખર્ચે ન ખૂંટે, ચોર ન લૂંટે .. (૨)

દિન દિન બઢત, સવાયો ..

પાયોજી મેં ને ..

દિન દિન બઢત, સવાયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો ..

સત્ કી નાઁવ, ખેવટીયાઁ સત્ ગુરુ .. (૨)

ભવ સાગર, તર આયો ..

પાયોજી મેં ને ..

બહવ સાગર, તર આયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો … (૨)

મીરાં કે પ્રભુ, ગિરિધર નાગર .. (૨)

હરખ, હરખ જશ ગયો .. (૨)

પાયોજી મેં ને ..

હરખ હરખ જશ ગયો ..

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો …(૨)

પાયોજી મેં ને, રામ રતન ધન પાયો …

मोगल आवे हे नवरात रमवा, आई तुं केवा केवा वेशे

माँ तुं केवा केवा वेशे

नव लाखु भेळी माँ, ताळी लेशे ने भाई देशे

मोगल आवे हे नवरात रमवा....

तारा हाथे हेमना कळा जळुंबे, तारी लटु मोकळी लांबी

जणणण जणणण झांझर जंणके, खणणण खणणण कांबी

तुं सौने देखे माताजी, तुजने कोई ना देखे

मोगल आवे हे नवरात रमवा....

तारा डगले पगले कंकु झरता, आखो मारग मारग रातो

चांदनी नो चंदरवो माथे लीली कोर ने रातो

"दाद" कहे मनुबा नी मोगल, सदा सहाय रहेशे

मोगल आवे हे नवरात रमवा....

સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા‚ સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી…

અલ્લા હો નબીજી રે‚ રામ ને રહેમાન તમે એક કરી માનો દાતા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

મિટ જાય ચોરાશી કા ફેરા‚ મટી જાય ચોરાશી કા ફેરા રે.. નબીજી !

હો‚ અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ હાથે રે મિંઢોળ દાતા કેસરિયા વાઘા દાતા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

શિર પે ફૂલડાં હૂંદા શેરા… શિર પર ફૂલડા હુંદા શહેરા રે નબીજી !

હો‚ અલ્લા હો નબીજી….સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ કાચી રે માટીકા પૂતલા બનાયા‚ મૌલા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

રંગ તો લગાયા ઘેરા ઘેરા… રંગ તો લગાયા ઘેરા ઘેરા રે.. નબીજી હો…

અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ ખૂટ ગિયા તેલ‚ વા મેં બૂઝ ગઈ બતિયાં મૌલા

તૂં હી રે‚ નબીજી…

ઘટડા મેં હૂવા રે ઘોર અંધેરા… એક દિન જંગલ બીચ મેં ડેરા રે…

નબીજી હો… અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….૦

અલ્લા હો નબીજી રે‚ સિકંદર સુમરાની લજ્જા તમે રાખી દાતા !

તૂં હી રે‚ નબીજી…

હોથી હજુરી ગુલામ તેરા… હોથી તો ગરીબ ગુલામ તેરા રે…

નબીજી હો… અલ્લા હો નબીજી…સમરૂં તો સુધરે મનખા મેરા રે નબીજી….

મહેફીલની ત્યારે સાચી શરૂઆત થઈ હશે,

મારા ગયા પછી જ મારી વાત થઈ હશે.

ઢળતા સૂરજને જોઉં છું જોયા કરું છું હું,

લાગે છે એના શહેરમાંયે રાત થઈ હશે.

આજે હવામાં ભાર છે ફૂલોની મ્હેંકનો,

રસ્તાની વચ્ચે એની મુલાકાત થઈ હશે.

મારે સજાનું દુઃખ નથી, છે દુઃખ એ વાતનું,

વાતો થશે કે મારે કબૂલાત થઈ હશે.

લોકો કહે છે ભીંત છે બસ ભીંત છે ફકત,

‘કૈલાસ’ મારા ઘર વિષેની વાત થઈ હશે.

માડી તારા નવ નગર ને નવ નેહડા

માડી તારી નજરૂ ફરે છે નવખંડ માથે રે

મછરાળી મોગલ ગાંડી થઈ ડણકી ને ડુંગર

ગાળીયે...

માડી, તે કાળા રે સરપુંને કીધો કોરડો

માડી, એ તો વખડાં વમને ને ફણીધર ફુફે રે,

મછરાળી મોગલ....

માડી, તારા કોરડે હાલે છે વ્યોમે વાવડો

માડી, તેંતો કોરડે દૈત્યું ને દંડ તે દીધા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારા સીમાડા લોપ્યા ને

અંગડા માગીયા

માડી, તેં તો ભેળીઓ ઉતારી જોને

બાંધી ભેટે રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, એવા હોકારા કરીને

દાનવા હુકળ્યા

માડી, તું તો રથડો મેલીને રણમાં કુદી રે,

મછરાળી મોગલ....

માડી, તારાં ખાંડા ને ખડગ

રણમાં ખડખડયાં

માડી, ત્યા તો લડઆ વીનાના લશ્કર

ભાગ્યા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, આજ દાનવકુળ સળગે રે ડુંગર દોયલા

માડી, તારા રોષના દાવાનળ રેલ્યા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારાં છોરુને સંતાપ્યા દેવળ દુભવ્યા

માડી, એના જડબા ચીરીને દાંત જેર્યા,

માડી, એવા લોહીના તરસ્યાંને

ભરખી લીધા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, એવી નવલખ ધેનુ રે તારે આંગણે,

માડી, એ તો સૂરજનાં ખેતર ચરવા જાય રે,

માડી, એ તો સૂરજના આથમે ચરવા જાય રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારા ઘોળા રે ધણ ચરે

આઘા આભમાં

માડી, એના રખોપાં રાખે છે

રાતનો રાજા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારી કાળીયું લટું ને કાળો ભેળીઓ

માડી, તારો આકરો ત્રંબક વરણો વાન રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારો મારકણો મોરો ને

જોણી આકરી

માડી, તારા કાળજા મશરૂથી સાવ છે

કુણા રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તું

તો ભવના ભૂલેલાં દખિયાં ભાળતી

માડી, તારા હૈયાનો હેમાળો ઓગળીને

હાલે રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારી સેવા જો કરે તો દોયલા દુઃખ

પર ટળે,

માડી, તારી આળ્યું જો કરે તો થાય

ઉત્પાત રે,

મછરાળી મોગલ...

માડી, તારો 'કાગે' રે પરગટ

પરચો ભાળીયો

માડી, તારા વાછરું ચારે છે

વનનો રાજા રે,

મછરાળી મોગલ...

સોનલા વાટકડી ને રૂપલા કાંગસડી,

ગોપીચંદ રાજા બેઠો ના’વા રે ભરથરી.

હાથ પગ ચોળે એના ઘરની અસતરી,

વાંસાના મોર ચોળે માડી રે ભરથરી.

મોર ચોળંતા એનું હૈડું ભરાણું જો.

નેણલે આંસુડલાંની ધાર રે ભરથરી.

નહિરે વાદળડી ને નહિ રે વીજળડી,

આ ઓચિંતાંના નીર ક્યાંથી આવ્યાં રે ભરથરી.

આવી કાયા રે તારા બાપની હતી જો,

એ રે કાયાનાં મરતૂક થિયાં રે ભરથરી. કો’તો,

માતાજી, અમે દુવારકાં જાયેં જો,

દુવારકાંની છાપું લઇ આવું રે ભરથરી.

કો’તો, માતાજી, અમે હિંગળાજ જાયેં જો.

હિંગળાજના ઠુમરા લઇ આવું રે ભરથરી.

કો’તો, માતાજી અમે કાશીએ જાયેં જો,

કાશીની કાવડ્યું લઇ આવું રે ભરથરી.

કો’તો, માતાજી, અમે જોગીડા થાયેં જો,

કો’તો લઇએ ભગવો ભેખ રે ભરથરી.

બારવરસ, બેટા રાજવટું કરો જો,

તેરમે વરસે લેજો ભેખ રે ભરથરી.

બાર વરસ, માતા, કેણીએ ન જોયાં જો.

આજ લેશું રે ભગવો ભેખ રે ભરથરી.

દેશ જાજેને, દીકરા, પરદેશ જાજે જો,

એક મ જાજે બેનીબાને દેશ રે ભરથરી.

આંબાનીડાળે ને સરોવરની પાળે જો,

ઊતરી છે જોગીની જમાત રે ભરથરી.

નણંદબાઇની દીકરી ને સોનલબાઇ નામ જો.

સોનલબાઇ પાણીડાં હાર્ય રે ભરથરી.

કો’તો મામી, તમારો વીરોજી દેખાડું જો,

કો’તો દેખાડું બાળો જોગી રે ભરથરી.

સાચું બોલો તો, સોનલબાઇ, સોનલે મઢાવું જો,

જૂટું બોલો તો જીભડી વાઢું રે ભરથરી.

કડે સાંકળિયે મેં એને દીઠો જો

બાળુડો જોગી કેમ ઓળખાય રે

હાલો દેરાણી ને હાલો જેઠાણી બા,

જોગીડાની જમાત જોવા જાયેં રે ભરથરી,

થાળ ભરીને શગ મોતીડે લીધો જો,

વીરને વધાવવાને જાય રે ભરથરી.

બેની જોવે ને બેની રસ રસ રોવે જો,

મારો વીરોજી જોગી હુવો રે ભરથરી,

પાલખી ન જોયેં, બેનીબા, રાજ નવ જોયેં જો,

કરમે લખ્યો છે ભગવો ભેખ રે ભરથરી.

આ અવસર છે રામ ભજન નો - આ અવસર છે રામ ભજન નો

કોડી ન બેસે દામ ..

ભજી લેને નારાયણ નુ નામ

કામ ક્રોધ લોભ મદ મોહ ને, મુકી દે મન થી તમામ.....

માતા પીતા સુત બાંધવ તારા

એના આવે તારે કામ...ભજી લેને

અંધ બની ને અથડાવ મા ભુંડા, ઘટઘટ મા સુંદીર શ્યામ

દાસ સતાર કહે કર જોડી  સબ સંતો ને પ્રણામ.....ભજી લેને

राम नाम नो प्यासी मारा वैकुंठ केरो वासी

भमरा भले आव्यो मारा राम नाम नो प्यासी,,,

★प

स्वर्ग लोक थी ऐ उत्र्यो भमरो वैकुंठ केरो वासी,

प्रेम ना प्याला मारा गुरुजी ऐ पाया

छोळ दिया चोरासी भमरा,

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी,,,

★र

करी ले साचा सतसंग नी वातु

मन तु कां रहे उदासी

जळहळ जळहळ ज्योत जलत हे

व्रमंड फाटी ने लेर लागी भमरा,

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी,,,

★ब

कुळ कपट कछु काम ना आवे

जोने जोबन मा जागी,

अगम खेल अनहद जे आवे

वचन बोले छे वैरागी भमरा

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी,,,

★त

करी ले ने आपणा संतो नी सेवा

आतम जो ने तु जरा जागी

कहे गुरु नानक सदगुरु ना चरणे

मारी भे भरम नी भांगी भमरा,

भले आव्यो मारा राम नाम नो

प्यासी

જનમ જે સંત ને આપે જનેતા એજ કહેવાયે

અગર શુરો અગર દાતા ગુણો જેના સકળ ગાયે

જનમ જે સંત ને....

ન જનમે વિર કે શુરો ન જનમે સંત ઉપકારી

નકામા ના ભલે જનમે સમજવી વાંજણી નારી

જનમ જે સંત ને....

કર્ણ કુંતા તણો જાયો બન્યા ભગવાન ભિખારી

કસોટી કર્ણ ની કીધી ખરેખર ધન્ય જણનારી

જનમ જે સંત ને....

પીતા ની ટેક ને ખાતીર ના લાગી દેહ પણ પ્યારી

ધન્ય એ બાળ ચૈલયો ધન્ય સંગાવતી માઇ

જનમ જે સંત ને....

નયન થી નીર ટપકે છે પુત્ર નો પ્રેમ નિહાળી

છતાં વૈરાગ પણ દિધો માત મેનાવતી માઇ

જનમ જે સંત ને....

સંનારી હોય તે સમજે હ્રદય ની વાત ને મારી

જનેતા ને ઉદર જન્મયા ક્રિશ્ન ને રામ અવતારી

જનમ જે સંત ને....

જનેતા તોજ તુ જણજે સપુત નર સંત કે શાંણા

ન જનમે ચતુર ચદુ તો ભલે પેટે પળે પાંણા

જનમ જે સંત ને....

धरती सोरठ देशनी, ऊंचो गढ गीरनार 

सावजळा सेंजण पीवे, ऐना नमणां नर ने नार

लाल कसुंबल आंखडी, तारी पाघडीये पाणी 

तने प्रथम अर्पण करु, मारा कवी मेघाणी

सुंदर भोम सोरठ तणी, ज्यां निर्मळ वहेता नीर

ज्यां जाहल जेवी बेनळी, ने नवघण जेवो विर

सोरठ धरा न संचयरयो, न चढयो गढ गिरनार ।

न नाहयो दामो गोमती, ऐनो ऐले गयो अवतार ।

જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢંતા પીધો કસુંબીનો રંગ;

ધોળાં ધાવણ કેરી ધારાએ ધારાએ પામ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..

બહેનીને કંઠે નીતરતાં હાલરડાંમાં ઘોળ્યો કસુંબીનો રંગ;

ભીષણ રાત્રિ કેરા પહાડોની ત્રાડોએ ચોળ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..

દુનિયાના વીરોનાં લીલાં બલિદાનોમાં ભભક્યો કસુંબીનો રંગ;

સાગરને પાળે સ્વાધીનતાની કબરોમાં મહેક્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..

ભક્તોના તંબૂરથી ટપકેલો મસ્તીભર ચાખ્યો કસુંબીનો રંગ;

વહાલી દિલદારાના પગની મેંદી પરથી ચૂમ્યો કસુંબીનો રંગ – રાજ..

નવલી દુનિયા કેરાં સ્વપ્નોમાં કવિઓએ ગાયો કસુંબીનો રંગ;

મુક્તિને ક્યારે નિજ રક્તો રેડણહારે પાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…

પિડિતની આંસુડાધારે – હાહાકારે રેલ્યો કસુંબીનો રંગ;

શહીદોના ધગધગતા નિઃશ્વાસે નિઃશ્વાસે સળગ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ

ધરતીનાં ભૂખ્યાં કંગાલોને ગાલે છલકાયો કસુંબીનો રંગ;

બિસ્મિલ બેટાઓની માતાને ભાલે મલકાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…

ઘોળી ઘોળી પ્યાલા ભરિયા : રંગીલા હો ! પીજો કસુંબીનો રંગ;

દોરંગાં દેખીને ડરિયાં : ટેકીલા તમે! હોંશિલા તમે ! રંગીલા તમે લેજો કસુંબીનો રંગ!

રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ -

લાગ્યો કસુંબીનો રંગ !

છોડી મત જા મને એકલી વણજારા

છોડી મત જા, પરદેશમાં વણજારા

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા….

સોનું જાણીને તારો સંગ કર્યો વણજારા,

મારે કરમે નીકળ્યા કથીર રે, વણજારા…

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા…

ડુંગર માથે તારી દેરડી વણજારા,

હું તો ચડી ચડી જોઉં તારી વાટ રે, વણજારા…

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા….

કાજી મામદશાની વિનંતી વણજારા,

તમે રહી જાઓ આજની રાત રે, વણજારા….

જીઓ વણજારા, જીઓ વણજારા…

आतो ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

तरणा थी तरी जनारा, तरणा थी सहज होय नहि

आतो बधी ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

★

जुल्मो करो तो ऐवा करो, थाय न पस्च्याताप  कदि

आवि जीणी जीणी वातो मां अश्रु धारा होय नहि,

आतो ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,

★

आराम जरा लेवा बेठो "नाजीर" तो दीसाओ गुंजी उठी,

मंझील नी तलासो मां जानाराओ, रस्ता मा रजळता कदि होय नहि,

आतो ऐनी क्रुपा छे नहि तो मजधारे किनारा होय नहि,,,