તેં પથ્થર પસંદ કેમ કર્યો?
અરે કે’ને ઓ કરુણાના સાગર, અને કોણે જઇ પાષાણ ભર્યો? તેં પથ્થર પસંદ કેમ કર્યો? વાયુ વાદળ સૂરજ ચંદર વ્યોમ ભોમ પાતાળની અંદર હોય ભલે મસ્જિદ મંદર સત્વ તત્વમાં તું જ નિરંતર તો યે નિરાકાર આકાર ધરી અરે ઠરી ઠરી પાષાણ ધર્યો ભાવે સ્વભાવે નોખો ન્યારા ફૂલને પથ્થર વચ્ચે તો યે તારી સંગ સદંતર ફૂલ ઉપરને તું અંદર કદી ફૂલ ડૂબે પથ્થર નીચે આ તો ફૂલ નીચે પાષાણ મર્યો તો પથ્થરનું હૈયું ખોલીને મંદિરભરની મૂર્તિ ડોલી શીલાનો શણગાર સજી અરે સર્જનહાર હસી ઉઠ્યો સાંભળ ઓ મનગમતા માનવ, મેં પથ્થર પસંદ કેમ કર્યો ! કે રામ બનીને માનવકુળમાં જ્યારે હું જગમાં ઉતર્યો’તો ત્યારે ચૌદ વરશના વનના વાસે વન ઉપવન વિશે વિચર્યો ત્યારે ચરણનીચે ફૂલ ઢગ જેને કચર્યો એને આજે મેં મારે શિર ધર્યો સાંભળ ઓ મનગમતા માનવ, મેં પથ્થર પસંદ કેમ કર્યો ! અને હરણ કરી મારી સીતાનું જ્યારે રાવણ લંકાપાર ગયો ત્યારે કામ ન આવ્યું કોઇ મને આ પથ્થરથી પથ્થર ઉગર્યો અને એક જ મારા રામનામથી આ પથ્થર સાગરપાર તર્યો સાંભળ ઓ મનગમતા માનવ, મેં પથ્થર પસંદ કેમ કર્યો !
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें
Please inform direct to admin if things are not proper